Een encyclopedie over grafische technieken, André Béguin.
Mijn eerste artikel over Electro-etch werd geschreven, juist nadat we een toelage hadden
gekregen van het Charles A. Lindbergh Fonds om dit proces verder te ontwikkelen.
In dit artikel (Printmaking Today 3. no.1) werd gebruik gemaakt van een testplaat.
Nu zijn er meer dan 50 testplaten gemaakt waarin men de verschillende klassieke technieken
met zuur kan vergelijken met de Electro-etch techniek. Een set van deze platen is nu in
het bezit van het Smithsonian Instituut in Washington DC, USA.
Barbara Krakow van de Barbara Krakow Galerie in Boston geeft een aantal reakties weer
van meesterdrukkers en galerie eigenaren: "De electro-etch etsen zijn prachtig,
de kwaliteit van het oppervlak is uitzonderlijk, en anders dan bij het traditionele
etsen. Ik juich de vernieuwing toe".
Het traditionele etsen is schadelijk voor de gezondheid, maar daarnaast werkt het lastig omdat het proces onvoorspelbaar is. Zodra een zuuroplossing gebruikt is, is de sterkte van het zuur niet meer bekend. Omdat het zuur iedere keer zwakker wordt, moet men iedere keer tesstroken gebruiken, of men moet gewoon gokken. Met Electro-etch is dit probleem opgelost. We gebruiken nog steeds dezelfde zinksulfaat en kopersulfaat oplossing als waar we twee jaar geleden mee zijn begonnen. De diepte van de geëtste lijnen die ontstaan bij een bepaalde electrische spanning is nog altijd dezelfde als bij de eerste testplaten. In tegenstelling tot een gewoon zuurbad, is de Electro-etch oplossing nog steeds niet "op" gebruikt. De sulfaatoplossing fungeert eigenlijk alleen maar als "drager" voor de metaaldeeltjes die van de etsplaat naar de andere plaat worden getransporteerd. Binnen zekere grenzen, heeft de concentratie van het bad geen invloed op de diepte van de etsing. Als de afstand tussen de platen konstant gehouden wordt, wordt de diepte van de ets alleen bepaald door het voltage en de procestijd. Bij Electro-etch worden oplossingen gebruikt die konstant zijn qua samenstelling en concentratie, en de gebruiker in staat stellen veilig te werken. ("voors" en "tegens" van beide processen worden verderop in een tabel weergegeven.)
Er zijn microscopische foto-opnamen gemaakt van de lijnen die in koper werden geëtst d.m.v. het Electro-etch procédé, in vergelijking met een zuurets. Bij een zuurets is het oppervlak gladder, en bij het Electro-etch procédé begint de etslijn te "glinsteren" als gevolg van de kristal struktuur van het metaal dat zichtbaar wordt.